Elbetteki bizi üzenleri, kıranları affetmek öyle çok da kolay değil.

Kendimize olan kırgınlıklarımızı es geçmemiz mümkün değil ama unutmayalım ki bu kırgınlıklarla yol almak;

sırtımızda bizi yoran yüklerle yol almaya çalışmaktır.

Acaba bu yüklerle daha ne kadar yol alabiliriz, ya da yol alabilir miyiz?

Ama affetmeyi denersek; en azından buna niyetlenirsek, bunu başarabilir ve yürüdüğümüz bu hayat yolunda

yarınlara, yüklerinden arınmanın hafifliğiyle ferahlamış şekilde ilerleyebiliriz.

Daha ne kadar taşıyacaksın sırtındaki o yükleri ? Sence de hafiflemenin, özgürleşmenin zamanı gelmedi mi?